Płytki wielkoformatowe szybko zyskują dziś na wziętości. Podpowiadamy, jak przeprowadzić układanie płytek wielkoformatowych, aby te dobrze się trzymały i nie pękały.
Materiał i rozmiary płytek wielkoformatowych
Większość płytek wielkoformatowych dostępnych w sprzedaży jest wykonanych z gresu. To ważne, gdyż układanie płytek wielkoformatowych wykonanych z tego materiału wymusza odpowiednie przygotowanie podłoża, ale też stosowania specjalnych zapraw klejowych i właściwej techniki. Same płytki gresowe są natomiast mniej nasiąkliwe aniżeli glazura czy terakota, z nasiąkliwością mniejszą niż 1%.
Najwięcej płytek w wielkim formacie na rynku ma rozmiar kwadratu o boku 60 cm lub prostokąta o wymiarach 30 × 60 cm. Poza tym płytki wielkoformatowe mogą mieć inne rozmiary, tj.:
- 75 × 75 cm
- 80 × 80 cm
- 100 × 100 cm
- 120 × 120 cm
Jak przygotować podłoże pod układanie płytek wielkoformatowych?
Przy płytkach dużego formatu szczególnie ważne jest prawidłowe zaplanowanie ich ułożenia w pomieszczeniu. Płytki wielkoformatowe trzeba układać od najbardziej widocznego miejsca, aby docinane elementy znajdowały się po bokach.
Samo podłoże trzeba wcześniej starannie oczyścić z zabrudzeń, które mogą zmniejszać przyczepność płytek. Musi ono być mocne i równe, z wilgotnością do 2%. Do wyrównania powierzchni należy zastosować specjalne masy szpachlowe lub wylewki samopoziomujące. Ważne jest również zagruntowanie podłoża, co pozwoli na związanie drobnych zanieczyszczeń, zmniejszenie nasiąkliwości, a przede wszystkim zwiększenie przyczepności podłoża.
Jaki klej do płytek wybrać?
Przed wyborem kleju do płytek, najpierw należy określić ich rodzaj, format i podłoże, na którym będą one układane. Z uwagi na niską nasiąkliwość gres powinien być mocowany zaprawami o podwyższonej przyczepności klasy C2 bądź też klejami niższej klasy z przeznaczeniem do gresu. Z kolei przy naprawdę dużych płytkach wskazane jest stosowanie zapraw elastycznych klasy S1. Jeszcze innych klejów – klasy C2S1 – warto używać, jeżeli układanie płytek wielkoformatowych ma miejsce w pomieszczeniach wystawionych na silne działanie promieni słonecznych lub z ogrzewaniem podłogowym. Te same kleje sprawdzą się przy układaniu ich na podłożach o małej przyczepności, np. płytach drewnopochodnych lub lamperiach.
Oczywiście klej to jedno, drugie to jego właściwa konsystencja. Przy przygotowywaniu zaprawy i dla uzyskania jej najlepszej konsystencji zawsze należy sięgnąć po mieszadło.
Układanie płytek wielkoformatowych
Układając duże płytki, zaprawę nakłada się w postaci jednolitej cienkiej warstwy przy użyciu szpachli o wysokości zęba 4 mm. Klej jest nakładany na podłoże oraz płytkę, tak aby w wytworzonym połączeniu klejowym nie było pustych przestrzeni. Jeszcze przed nałożeniem kleju płytkę można przetrzeć wilgotną ściereczką, dzięki czemu zyska ona na przyczepności. Warstwa kleju powinna mieć około 1 cm grubości, choć im większe elementy, tym nałożyć trzeba grubszą warstwę zaprawy klejowej.
Układanie płytek wielkoformatowych wymaga sporej staranności i ostrożności. Klejenie dużych płytek powinno odbywać się bez ich większego przesuwania, najwyżej o milimetry. Jako że płytki o wielkim formacie z gresu są ciężkie, ich układanie może wymagać zaangażowania dwóch glazurników. Oczywiście przy układaniu płytek należy zadbać o poziom. Tu z pomocą przychodzi poziomnica.
Spoinowanie płytek wielkiego formatu
Jeżeli układanie płytek wielkoformatowych mamy już za sobą, konieczne jest uzupełnienie szczelin fugą. Wielkość najmniejszej spoiny to różnica między wymiarem nominalnym i rzeczywistym produktów rektyfikowanych. Jeżeli płytki ratyfikowane mają bok o dł. 60 cm, w rzeczywistości może on mieć 59,8 cm. Te 2 mm to minimalna szerokość spoiny. W praktyce jej wielkość i kolor dobiera się w zależności od oczekiwanego efektu. Niezależnie od efektu, jaki chce się osiągnąć, wcześniej warto jednak sprawdzić, czy fuga nie odbarwi płytek. Wystarczy nanieść ją na brzeg jednej z płytek, pozostawić do wyschnięcia, zetrzeć i sprawdzić, czy element się nie odbarwił.
Nie ma natomiast konieczności impregnowania płytek gresowych. Ewentualnie zaimpregnować można same fugi, które dzięki temu nie będą chłonąć zabrudzeń.